Op maandagavond sport ik altijd, waardoor ik dan vaak kies voor een lichte maaltijd die makkelijk klaar te maken is. Afgelopen maandag was dat creatieve aardappelsalade. Hij is zo creatief, omdat je eerst in de kast kijkt wat je nog hebt en je alles kan toevoegen en weglaten wat je wel of niet lekker vindt.
Ingredienten: 6 aardappels met schil, half kropje of hele zak sla, vier groentes naar keuze (zie recept), een flinke plak gewone kaas, basilicum, balsamicoazijn, olijfolie.
Voor vier personen neem ik zes middelgrote aardappels die ik met een schone schuurspons afboen (de schil blijft er dus aan) onder de warme kraan. Daarna in stukken snijden en vijftien minuten koken met een beetje zout. Na het koken afgieten en laten afkoelen. Daarna in dobbelsteentjes snijden.
Zelf gebruik ik voor dit recept altijd een grote glazen schaal, waar de aardappeltjes dan onderin komen. Daarop een dun laagje gesneden sla. Bij voorkeur ijsbergsla of veldsla. Voor vegetariers is het handig vaak voor veldsla te kiezen, want daar zit meer ijzer in.
De basis voor de sla is nu klaar. Smaakt natuurlijk nog nergens naar, maar dan kies je vier van de volgende ingredienten: asperges uit pot, doperwtjes, mais, twee gekookte eieren, 3 tomaten of klein potje Amsterdamse uien. Op deze manier kun je makkelijk rekening houden met wat er in de kast is en wat je kinderen lekker vinden.
Al deze ingredienten doe je (na ze eventueel in blokjes te hebben gesneden) in de kom. Als laatste strooi ik hele kleine blokjes gewone 30+ kaas erover, samen met wat blaadjes basilicum (afhankelijk van hoeveel er nog aan mijn plantje groeien).
Sla is het lekkerste op kamertemperatuur, als je het van tevoren gemaakt hebt, haal het dan een half uur voordat je gaat eten uit de koelkast.
En dan de dressing. Neem 2 eetlepels balsamicoazijn en twee eetlepels olijfolie. Meng deze doorelkaar en sprenkel het direct over de salade. Simpeler kan bijna niet! Kinderen maak je vaak blij met een dressing op basis van fritessaus en ketchup. Meng twee eetlepels fritessaus, twee eetlepels olijfolie, een eetlepel ketchup en een snufje peper door elkaar en je hebt een kindvriendelijke dressing.
Eet smakelijk!
woensdag 22 september 2010
Samen simpele koekjes bakken
Een leuk tijdverdrijf voor peuters (en natuurlijk ook voor oudere kindjes) is koekjes bakken. Maarrr je moet maar net zin hebben in heel veel troep. Daar komt bij dat ik niet ben uitgerust met een enorme oven, bijbehorende enorme keuken, steekvormpjes en nee, zelfs geen deegroller. Ik heb wel een combimagnetron, dus daar gaan we dan maar mee aan de slag en we houden het lekker eenvoudig. Kostprijs voor 30 versierde koekjes; nog geen 3 Euro. En je hebt meteen een paar creatieve cadeautjes om uit te delen!
En je hebt nodig: bakpapier, 250 gram zelfrijzend bakmeel, 200 gram margarine, 125 gram witte basterdsuiker, een ei en een snufje zout. Wij hadden daarnaast ook nog Smarties om de koekjes mee te versieren.
Weeg alle ingrediënten af en laat je kind alles in een kom kiepen. De margarine moet op kamertemperatuur zijn en even in kleine blokjes gesneden worden. Daarna kneed jij alles tot een mooie bal deeg. Vervolgens neem je een plat bord waar je een stuk bakpapier op legt. Dan draai je in je handen flinke knikkers (twee tot drie centimeter) van het deeg. Je legt een aantal knikkers op het bord. Bij mij pasten er ongeveer tien op, maar leg ze niet te dicht bij elkaar. Dan mag je peuter met zijn (schone!) handjes de balletjes platdrukken, tot ze niet dikker dan een halve centimeter zijn. En natuurlijk is het versierwerk ook een leuk en lekker klusjes voor de kleinsten onder ons. Wij hadden gewone Smarties, maar je kunt ook speciale versierchocolaatjes kopen.
Tot slot gaan de koekjes natuurlijk in de voorverwarmde oven. 15 Minuten op 180 graden zou moeten zorgen voor mooie lichtbruine koekjes. Daarna een half uur laten afkoelen tot ze echt knapperig zijn. Bij ons werden het drie borden koekjes. Na het afkoelen per vier in een servetje en daarna in een boterhamzakje met een strikje. Zo hadden we leuke cadeautjes voor opa en oma, de buren en de juffen van de peuterspeelzaal. En de rest ging in de koekjestrommel. Wel binnen een week opeten, maar dat zal geen probleem zijn neem ik aan!
En je hebt nodig: bakpapier, 250 gram zelfrijzend bakmeel, 200 gram margarine, 125 gram witte basterdsuiker, een ei en een snufje zout. Wij hadden daarnaast ook nog Smarties om de koekjes mee te versieren.
Weeg alle ingrediënten af en laat je kind alles in een kom kiepen. De margarine moet op kamertemperatuur zijn en even in kleine blokjes gesneden worden. Daarna kneed jij alles tot een mooie bal deeg. Vervolgens neem je een plat bord waar je een stuk bakpapier op legt. Dan draai je in je handen flinke knikkers (twee tot drie centimeter) van het deeg. Je legt een aantal knikkers op het bord. Bij mij pasten er ongeveer tien op, maar leg ze niet te dicht bij elkaar. Dan mag je peuter met zijn (schone!) handjes de balletjes platdrukken, tot ze niet dikker dan een halve centimeter zijn. En natuurlijk is het versierwerk ook een leuk en lekker klusjes voor de kleinsten onder ons. Wij hadden gewone Smarties, maar je kunt ook speciale versierchocolaatjes kopen.
Tot slot gaan de koekjes natuurlijk in de voorverwarmde oven. 15 Minuten op 180 graden zou moeten zorgen voor mooie lichtbruine koekjes. Daarna een half uur laten afkoelen tot ze echt knapperig zijn. Bij ons werden het drie borden koekjes. Na het afkoelen per vier in een servetje en daarna in een boterhamzakje met een strikje. Zo hadden we leuke cadeautjes voor opa en oma, de buren en de juffen van de peuterspeelzaal. En de rest ging in de koekjestrommel. Wel binnen een week opeten, maar dat zal geen probleem zijn neem ik aan!
Spinazietaart
Met stip op een, en daarom verdient hij het eerste plekje op dit blog: de spinazietaart. Er zullen vast kinderen bestaan die niet van spinazie a la crème houden, maar mijn kinderen horen gelukkig niet bij die groep. Dit is een heerlijk recept voor kinderen en volwassenen, makkelijk van tevoren te maken. Handig, wanneer je visite verwacht. Makkelijk te maken, weinig bereidingstijd en makkelijke ingrediënten. Kinderen kunnen goed helpen met klaarmaken. Let op, hij moet wel bijna een uur in de oven.
Je hebt nodig voor vier personen: een springvorm, 7 plakjes bladerdeeg, pakje spinazie a la crème, 3 eieren, zakje geraspte kaas (ik neem het liefste 30+), beetje peper en zout. Onderin de taart komt iets hartigs, zoals noten of vegavlees.
Oorspronkelijk maakte ik dit recept met van die vegetarische knakworstjes, die ik dan in plakjes sneed. Erg lekker en een goede vleesvervanger. Maar in de loop der jaren ben ik daarmee gaan experimenteren en heb de worstjes wel eens vervangen door een hand cashewnoten, wat cherrytomaatjes, een halve camembert in blokjes, pittig gekruide tofublokjes of een hand walnoten. Kies dus gerust een van deze variaties.
Verwarm de oven voor op 200 graden, haal de bladerdeeg uit de vriezer, ontdooi de spinazie in een pannetje en vet ondertussen de springvorm in.
Wanneer de spinazie ontdooit is doe je het gas uit en roer je hier de eieren, de helft van de kaas en een snufje peper en zout door. Eventueel aangevuld met een flinke snuf knoflookpoeder voor de liefhebbers.
Daarna beleg je de ingevette springvorm met de plakjes bladerdeeg. Het is handig om daarna even met een vork een paar gaatjes in het deeg te prikken.
Vervolgens leg je de noten en/ of het vegavlees of kaas (zie boven) op de bodem. Daarover giet je voorzichtig het mengsel van de spinazie. Als bovenste laagje strooi je de rest van de geraspte kaas erover. Soms ben ik in een creatieve bui en maak ik van een of twee plakjes bladerdeeg leuke vormpjes op de bovenkant (zie foto). Wanneer je het deeg daarna insmeert met een beetje eigeel, gaat hij ook nog een beetje glanzen. Extra feestelijk, maar niet noodzakelijk.
Nu kan de taart in de oven. 55 Minuten op 200 graden zorgt bij mij voor een perfecte gare taart, met een goudkleurig korstje. Houd het natuurlijk wel in de gaten, want misschien is jouw springvorm net anders van formaat waardoor hij vijf minuutjes eerder klaar is.
Als er een stukje over is, kan het de volgende dag ook koud bij de lunch geserveerd worden. Ik heb hem ook keer koud in smalle puntjes bij de paasbrunch op tafel gezet en ook toen was iedereen erg enthousiast.
Eet smakelijk!
Je hebt nodig voor vier personen: een springvorm, 7 plakjes bladerdeeg, pakje spinazie a la crème, 3 eieren, zakje geraspte kaas (ik neem het liefste 30+), beetje peper en zout. Onderin de taart komt iets hartigs, zoals noten of vegavlees.
Oorspronkelijk maakte ik dit recept met van die vegetarische knakworstjes, die ik dan in plakjes sneed. Erg lekker en een goede vleesvervanger. Maar in de loop der jaren ben ik daarmee gaan experimenteren en heb de worstjes wel eens vervangen door een hand cashewnoten, wat cherrytomaatjes, een halve camembert in blokjes, pittig gekruide tofublokjes of een hand walnoten. Kies dus gerust een van deze variaties.
Verwarm de oven voor op 200 graden, haal de bladerdeeg uit de vriezer, ontdooi de spinazie in een pannetje en vet ondertussen de springvorm in.
Wanneer de spinazie ontdooit is doe je het gas uit en roer je hier de eieren, de helft van de kaas en een snufje peper en zout door. Eventueel aangevuld met een flinke snuf knoflookpoeder voor de liefhebbers.
Daarna beleg je de ingevette springvorm met de plakjes bladerdeeg. Het is handig om daarna even met een vork een paar gaatjes in het deeg te prikken.
Vervolgens leg je de noten en/ of het vegavlees of kaas (zie boven) op de bodem. Daarover giet je voorzichtig het mengsel van de spinazie. Als bovenste laagje strooi je de rest van de geraspte kaas erover. Soms ben ik in een creatieve bui en maak ik van een of twee plakjes bladerdeeg leuke vormpjes op de bovenkant (zie foto). Wanneer je het deeg daarna insmeert met een beetje eigeel, gaat hij ook nog een beetje glanzen. Extra feestelijk, maar niet noodzakelijk.
Nu kan de taart in de oven. 55 Minuten op 200 graden zorgt bij mij voor een perfecte gare taart, met een goudkleurig korstje. Houd het natuurlijk wel in de gaten, want misschien is jouw springvorm net anders van formaat waardoor hij vijf minuutjes eerder klaar is.
Als er een stukje over is, kan het de volgende dag ook koud bij de lunch geserveerd worden. Ik heb hem ook keer koud in smalle puntjes bij de paasbrunch op tafel gezet en ook toen was iedereen erg enthousiast.
 | |
| Spinazietaart met cherrytomaatjes. |
Eet smakelijk!
Hoe doe je dat met de hamburgers?
"En wat nou als je kind een hamburger wil?" Tsja, die vraag is aan ons al vaak gesteld. Zelfs al voor we kinderen hadden! Richard en ik leerden elkaar kennen in 2004, een jaar later werden we een stelletje. Samen uit eten gaan is nooit een probleem geweest, want we hebben vrijwel dezelfde smaak en zijn beide vegetariër. Richard is inmiddels alweer ruim twintig jaar vegetariër, hij eet al sinds halverwege de basisschool geen dieren meer. Zelf ben ik daarmee gestopt in de puberteit, nu alweer 13 jaar geleden.Daarom is er nooit een discussie geweest over wat onze kinderen gingen eten. Geen vlees, geen vis, geen gevogelte, maar wel eieren, melk en kaas. Hetzelfde als papa en mama, net zoals in een 'gewoon gezin'.
Koken is een van mijn grootste hobby's en ook Richard vindt het leuk om in de keuken te staan. Het enige nadeel van uitgebreid koken uit een kookboek vind ik dat het meestal zo duur is. Neem een snufje van dit en drie druppels van dat en voor je het weet heb je je kar vol ingredienten, die daarna staan te verstoffen in de kast. Zonde! Daarom kook ik graag voordelig, eenvoudig, gezond en vooral vegetarisch. Het leek me leuk mijn kookbevindingen op een blog te delen. Dit als aanvulling op mijn blogs 'thuis met kinderen' en 'vieren met kinderen'. Allemaal bedoeld om andere mensen inspiratie op te laten doen, net zoals ik zelf graag inspiratie opdoe in boeken, bladen, op internet en bij vriendinnen.
Nog even over die hamburger. Wanneer mijn kinderen heel graag een hamburger willen, dan bak ik er gewoon een voor ze. Een vegaburger wel te verstaan. En tegen de tijd dat ze zakgeld krijgen en kunnen fietsen, is de MacDonalds snel genoeg zelf gevonden. Met andere woorden, wanneer ze daar oud genoeg voor zijn mogen ze hun eigen keuzes maken, tot die tijd is het net als met alle andere dingen bij het opvoeden; wij beslissen wat wij vinden wat het beste voor ze is. In dit geval, vegetarisch eten.
Abonneren op:
Posts (Atom)